کارائیب دارای سابقه طولانی و غنی در تولید قهوه است. از جامائیکا و کوبا گرفته تا هائیتی و جمهوری دومینیکن، خاک و شرایط رشد در مناطق کوهستانی خنک جزایر کارائیب برای پرورش قهوه ایدئال است.
باوجود نقش مهم کارائیب در تاریخ جهانی قهوه، کشت مدرن قهوه در سراسر جزایر در کل داستان متفاوتی است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تولید قهوه کارائیب و برخی از برجسته‌ترین ریشه‌های منطقه، با Rene Leon Gomez از PROMECAFE و Adarian Lherisson از Javae Coffee صحبت کردم که در ادامه می‌خوانید:
مروری کوتاه بر قهوه کارائیب
حتی اگر مدت‌هاست که کشورهای بزرگ تولیدکننده مانند برزیل، ویتنام و کلمبیا ازنظر حجم از منطقه کارائیب به‌عنوان یک منطقه تولیدکننده قهوه پیشی گرفته‌اند، این منطقه نقش مهمی در تاریخ جهانی قهوه داشته است.
جزیره مارتینیک در دریای کارائیب (که تا امروز نیز یکی از مناطق فرانسه است) اولین منطقه در نیمکره غربی بود که در آن قهوه کشت می‌شد. بعدازاینکه یک گیاه جوان قهوه در سال 1714 به پادشاه لوئی چهاردهم هدیه شد، یکی از نهال‌های آن را یک افسر جوان نیروی دریایی به مستعمره برد.
اعتقاد بر این است که طی 50 سال بعد بیش از 18 میلیون درخت قهوه در این جزیره کاشته شده است. انجمن ملی قهوه این نهال را به‌عنوان «والدین تمام درختان قهوه در سراسر کارائیب، آمریکای جنوبی و مرکزی» توصیف می‌کند.
تصور می‌شود که این گیاه از انواع Typica باشد که گویا بعداً در سراسر دریای کارائیب و به آمریکای جنوبی و مرکزی گسترش‌یافته است. امروزه، طبق تحقیقات جهانی قهوه، نوع Typica «به‌تدریج در بیشتر مناطق قاره آمریکا جایگزین شده است». این در حالی است که در کارائیب چنین نبوده است.
رنه لئون گومز دبیر اجرایی PROMECAFE می‌گوید درحالی‌که Typica هنوز در سراسر منطقه رایج است، به بیماری حساس است و عملکرد نسبتاً کمی دارد. این امر باعث شده است که بسیاری از تولیدکنندگان در سال‌های اخیر انواع مقاوم و سازنده‌تری پرورش دهند.
راهنمای برخی از ریشه‌های اصلی کارائیب
قهوه تقریباً 300 سال است که در کارائیب کشت می‌شود. بااین‌حال، باوجود شباهت در شرایط تولید، هر جزیره جداگانه است.
برای تجزیه‌وتحلیل برخی از برجسته‌ترین مبدأهای قهوه، ما تعدادی را بر اساس حجم صادراتی آن‌ها انتخاب کرده‌ایم.
جمهوری دومینیکن
جمهوری دومینیکن پربازدیدترین مقصد کارائیب است.
جزیره آنتیل بزرگ هیسپانیولا با هائیتی مشترک است که تقریباً پنج هشتم آن را پوشش می‌دهد.
حدود 11 میلیون نفر در جمهوری دومینیکن زندگی می‌کنند و ازنظر حجمی بزرگترین تولیدکننده قهوه در کارائیب است (27 ام در جهان).
قهوه در اوایل قرن هجدهم به‌عنوان محصول نقدی برای کشاورزان خرده‌مالک به جمهوری دومینیکن وارد شد. در اواخر قرن 19، آن صادر می‌شد.
امروزه تقریباً 50 هزار مزرعه تولید قهوه در سراسر این کشور وجود دارد و هرساله بیش از 400 هزار کیسه 60 کیلوگرمی قهوه تولید می‌کند.
بیش از 98٪ گیاهان کشور عربیکا هستند.
قهوه عمدتاً در پنج منطقه کوهستانی در سراسر کشور کشت می‌شود و کشاورزان حجم کمی روبوستا را برای مصرف محلی پرورش می‌دهند.
زمین مرتفع گرمسیری این کشور شرایط ایدئال برای کشت قهوه را فراهم می‌کند.
قهوه دومینیکن اغلب به‌عنوان «قهوه سانتو دومینگو» که به‌عنوان پایتخت کشور نام‌گذاری شده است، فروخته می‌شود.
این قهوه به‌طورمعمول دارای بادی سنگین با رایحه‌ای غنی و طعم‌های خاکی است.
ازآنجاکه مناطق در حال رشد ازنظر ارتفاع بسیار زیاد هستند، اسیدیته در قهوه دومینیکن متفاوت است.
هائیتی
دومین کشور در جزیره هیسپانیولا است و تولید قهوه بیش از 250 سال از اجزای اصلی اقتصاد هائیتی بوده است.
در کل صادرات قهوه ازنظر حجم در رتبه دوم جمهوری دومینیکن قرار دارد (28 ام در جهان از سال 2019).
امروزه سایر محصولات کشاورزی ازنظر ارزش تخصصی از قهوه پیشی گرفته‌اند.
تولید قهوه در هائیتی از زیرساخت‌های ضعیف، شرایط سخت آب و هوایی، تعدادی از بلایای طبیعی و بهره‌وری پایین مزرعه رنج‌برده است.
بااین‌حال، هائیتی به‌عنوان کوهستانی‌ترین کشور کارائیب، شرایط بسیار خوبی برای کشت قهوه ارائه می‌دهد.
همچنین به‌عنوان یک تولیدکننده قهوه ازلحاظ تاریخی قابل‌توجه است.
برخلاف قهوه دومینیکن، قهوه هائیتی عمدتاً فرآوری شده طبیعی است و طعم‌های غنی اما ملایم و شیرین با اسیدیته کم ارائه می‌دهد.
آدریان لریسون تولیدکننده قهوه از شرکت Javae Coffee می‌گوید که آب‌وهوای منحصربه‌فرد هائیتی «یک محیط سرسبز ایجاد می‌کند که امکان توسعه شگفت‌انگیز قهوه‌ها را فراهم می‌کند».
کوبا
اگرچه قهوه از قرن 18 در کوبا کشت می‌شود، اما در قرن 19 و اوایل قرن 20 به یک تولیدکننده عمده قهوه تبدیل شد.
امروزه تقریباً تمام قهوه‌های این کشور در کوه‌های سیرا مائسترا کشت می‌شود.
قهوه این منطقه به‌طورکلی دارای طعم‌های شیرین با اسیدیته کم و بادی جسورانه است.
بااین‌حال، ملی شدن بخش قهوه و انقلاب کوبا شاهد کاهش حجم تولید در اواخر قرن 20 بود. این تنها با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 تشدید شد.
اتحاد جماهیر شوروی به دلیل شباهت‌های ایدئولوژیک و روابط سیاسی یکی از شرکای تجاری اصلی کوبا بود.
از قرن 21، تولید قهوه کوبا تا حدودی بهبود یافته است. اکنون ازنظر حجم، سی و ششمین تولیدکننده بزرگ قهوه در جهان است.
بااین‌حال، باوجوداین بهبود، ارقام تولید فعلی حدود 40٪ ازآنچه در اواسط دهه 1950 بود، است.
جامائیکا
بیش از 70٪ از تمام قهوه‌های تولیدشده در جامائیکا Typica است. بیشتر گیاهان در ارتفاع 1500 مترمربع یا بالاتر پرورش می‌یابند.
در بخش قهوه، جامائیکا بیشتر به خاطر کوه‌های آبی (بلومانتین) شهرت دارد که یک منطقه معروف رشد قهوه را تشکیل می‌دهند که مدت‌هاست به دلیل داشتن طعم‌های بسیار مطلوب شناخته‌شده است.
امروزه، قهوه بلومانتین جامائیکا ازنظر جغرافیایی شناخته‌شده و دارای یک گواهینامه جهانی است.
این بدان معنی است که تنها قهوه‌ای که توسط یک سازمان صادراتی دولتی جامائیکا تأیید شده باشد، می‌تواند به‌عنوان قهوه Blue Mountain برچسب‌گذاری و فروخته شود.
به‌طورمعمول دانه‌های Blue Mountain دارای عطروطعم ملایم و تقریباً تلخی بسیار کمی دارند.
دلیل این امر این است که منطقه کوهستانی بلومانتین از ارتفاعات زیادی برخوردار است و تا 2200 مترمربع افزایش می‌یابند.
این منطقه به دلیل مقدار بارندگی سالم، دمای خنک و خاک غنی، آب‌وهوای مناسب برای کشت قهوه را فراهم می‌کند.
آینده قهوه کارائیب
واضح است که کارائیب شرایط ایدئال برای تولید قهوه را ارائه می‌دهد.
ازلحاظ تئوری، این امکان وجود دارد که کارائیب از طریق ادامه سرمایه‌گذاری، نمای خود را در بخش ویژه قهوه افزایش دهد.
بااین‌حال، مانند سایر افراد در سراسر جهان، تولیدکنندگان قهوه کارائیب با چالش‌های زیادی روبرو هستند.
درحالی‌که این موارد شامل قیمت‌های پایین بازار و مسائل لجستیکی است، اما آب‌وهوای ایدئال تولید کارائیب همچنین تعداد زیادی بلایای طبیعی ازجمله طوفان‌های گرمسیری و زلزله را با خود به همراه می‌آورد.
آینده‌ای با ثبات تر می‌تواند از طیف متنوعی از خریداران حاصل شود. آدریان می‌گوید:
«عمده قهوه‌های ما به آمریکای شمالی و مناطقی از آسیا صادر می‌شود، اما اروپا [اخیراً] بازار موردعلاقه این نوع قهوه بوده است.»
بااین‌حال، رنه می‌گوید که نوآوری و ابتکارات گسترده برای بهبود کیفیت و حجم نیز به مقیاس سازی تولید قهوه کارائیب کمک می‌کند.
«به‌عنوان‌مثال، جامائیکا بسیار متمرکز بر کیفیت در حجم کمتر است، درحالی‌که جمهوری دومینیکن حجم بیشتری تولید می‌کند، اما به‌عنوان‌مثال از کیفیت بالایی نسبت به جامائیکا، برخوردار نیست.»
رنه همچنین اضافه می‌کند که افزایش آگاهی و مصرف داخلی کلید رشد و توسعه این مناطق رشد قهوه خواهد بود.
«همراه باتجربه تولیدکننده، مصرف داخلی برای رشد و توسعه مناطق کارائیب مانند جمهوری دومینیکن مهم است.»
باوجود چالش‌های مختلفی که تولیدکنندگان قهوه کارائیب با آن روبرو هستند، این منطقه به لطف شرایط عالی رشد، ظرفیت قابل‌توجهی برای تولید قهوه دارد.
اینکه آیا این پتانسیل در سال‌های آینده محقق خواهد شد یا نه باید منتظر ماند.
بااین‌حال، این منشأ در آینده به کشت قهوه ادامه خواهد داد، به نظر می‌رسد که تولید همچنان بخشی جدایی‌ناپذیر از اقتصاد این منطقه است.